Ο κομψός βρετανός με το φωτεινό βλέμμα που μπήκε στην αίθουσα αναμονής του ξενοδοχείου δεν ήταν άλλος από τον Nick Pope. Μέχρι τον Οκτώβρη του 2006, υπάλληλος του Βρετανικού Υπουργείου Αμύνης, που από τα τέλη της δεκαετίας του ’90, είχε αποκαλύψει ότι για τέσσερα περίπου χρόνια υπήρξε διευθυντής του ιδιαίτερου τμήματος που ασχολείται με τη μελέτη του φαινομένου των UFO. Κατέγραψε τις εμπειρίες του στο βιβλίο «Open Skies, Closed Minds» (κυκλοφορεί και στα ελληνικά με τίτλο, «Ανοιχτοί Ουρανοί, Κλειστά Πνεύματα» από τις εκδόσεις «Κλειδί») και προκάλεσε σάλο, αφού για πρώτη φορά ένας εν ενεργεία αξιωματούχος αποκάλυπτε ότι υπήρχε ειδικό τμήμα για τη μελέτη του φαινομένου των UFO. Όταν έπαψε να εργάζεται για την κυβέρνηση συνέχισε να ερευνά το θέμα των UFO και άλλων μυστηρίων. Ο Nick Pope έχει ασχοληθεί με τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές, έχει κάνει διαλέξεις σε ακαδημαϊκά συνέδρια, μουσεία και στρατιωτικές βάσεις, ενώ αφιερώνει το χρόνο του στο να ερευνά περιπτώσεις απαγωγών στην Μεγάλη Βρετανία. Για αρκετά χρόνια συνεργάστηκε με τον γνωστό Ufoλόγο Bud Hopkins. Μέχρι σήμερα έχει γράψει τέσσερα βιβλία: τα «Open Skies, Closed Minds» (όπου εκθέτει με λεπτομέρειες τη κυβερνητική δουλειά του στο ζήτημα των UFO) και «The Uninvited» (όπου καταπιάνεται με το θέμα των εξωγήινων απαγωγών), και τα «Operation Thunder Child» και «Operation Lightning Strike» (δυο έργα επιστημονικής φαντασίας βασισμένα στο κυβερνητικό του έργο). Αυτόν τον καιρό δουλεύει το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Desert Fury», ένα τεχνολογικό θρίλερ σχετικά με τον Πόλεμο του Κόλπου.
Το Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2007 ήταν προσκεκλημένος της εκπομπής του Κώστα Χαρδαβέλλα «Πύλες του Ανεξήγητου». Ο Nick Pope μίλησε για όσα έχει μελετήσει σχετικά με τα UFO τόσο όταν δούλευε για το Υπουργείο Άμυνας, όσο και αργότερα όταν μετατέθηκε και αποσύρθηκε από την υπηρεσία. Ο «αληθινός Fox Mulder» όπως χαρακτηρίστηκε, δέχτηκε να μας παραχωρήσει την πρώτη και αποκλειστική του συνέντευξη σε ελληνικό έντυπο το επόμενο πρωί, λίγες ώρες πριν αναχωρήσει από την Ελλάδα. Κομβική παρουσία σε αυτή την προσπάθεια ήταν ο Jonathan Bright που έδωσε το παρόν και συνέβαλε με μερικές αρκετά καίριες ερωτήσεις...
Γενικά, ο Nick Pope είναι ένας κλασικός σκεπτικιστής Ufoλόγος. Δεν γίνεται πλήρως αποδεκτός ούτε από τους επιστήμονες λόγω των αμφιβολιών του για τις εξηγήσεις τους πάνω στο φαινόμενο των UFO, ούτε από τους Ufoλόγους που διακρίνουν ύποπτα κίνητρα από έναν πρώην εργαζόμενο της βρετανικής κυβέρνησης. Έτσι, ουσιαστικά στέκεται στο μεταίχμιο δύο αντιμαχόμενων πλευρών που έχουν κοινές αγωνίες. Την ίδια όμως στιγμή, ίσως είναι και ο κρίκος που μπορεί να ενώσει αυτές τις πλευρές και από τη θέση του να τις προσεγγίσει πολύ πιο εύκολα. Η ψύχραιμη και ακραιφνώς σκεπτικιστική στάση του απέναντι στα ζητήματα που ερευνά, τον έχουν καταστήσει μία από τις πλέον αναγνωρίσιμες φιγούρες της παγκόσμιας Ufoλογίας. Κανείς δεν περιμένει να ακούσει από αυτόν ιστορίες για «πράσινα ανθρωπάκια», πρωτότυπες και εξωφρενικές θεωρίες συνωμοσίας, αποκαλύψεις κυβερνητικών συγκαλύψεων. Αντίθετα, θα μιλήσει για το μικρό εκείνο ποσοστό των θεάσεων UFO που δεν εξηγούνται με επιστημονικά κριτήρια, για τις δικές του εμπειρίες από την θητεία του στο Υπουργείο Άμυνας της Μεγάλης Βρετανίας, θα επιμείνει να σχολιάζει μόνο τα ζητήματα που έχει μελετήσει ο ίδιος. Δεν παρασύρεται, δεν κάνει βαρύγδουπες δηλώσεις και δήθεν αποκαλύψεις, αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης ζυγίζει τις λέξεις που χρησιμοποιεί και είναι προσεκτικός στις τοποθετήσεις του. Ίσως είναι αναζωογονητικό, σήμερα, να υπάρχουν τέτοιες ψύχραιμες φωνές σε έναν οχλοκρατούμενο χώρο που κατακλύζεται από κινήσεις εντυπωσιασμού άνευ ουσίας, φάρσες, βιαστικά συμπεράσματα, ύποπτα κίνητρα και επιτηδευμένο θόρυβο...
(ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΥΜΠΑΝΤΑ)
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ NICK POPE
Jonathan Bright: Παρακολουθώντας την χθεσινή εκπομπή (Οι Πύλες του Ανεξήγητου), αλλά και τις προηγούμενες σχετικά με το ζήτημα των UFO, έχω την αίσθηση ότι ήταν πιθανότατα οι καλύτερες εκπομπές, καθώς παρουσιάστηκαν τόσα πολλά στοιχεία για αυτό το πολυσυζητημένο θέμα που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφισβήτησης.
Nick Pope: Επίσης πιστεύω ότι υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον πάνω στο θέμα αυτό. Στην Βρετανία, την Ελλάδα, την Αμερική, όπου κι αν έχω ταξιδέψει, ο κόσμος θέλει να μάθει γι΄ αυτό, θέλει να συζητήσει γι΄ αυτό, νομίζω ότι είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα της εποχής μας.
Ιδιωτικά Σύμπαντα: Θα θέλαμε λοιπόν να σας ρωτήσουμε ποια είναι τα τελικά σας συμπεράσματα πάνω στο ζήτημα των UFO. Πιστεύετε ότι το φαινόμενο σχετίζεται άμεσα με τους εξωγήινους; Πρόκειται για το ίδιο θέμα ή είναι κάτι διαφορετικό;
N.P. Κατά την διάρκεια της δικής μου επίσημης έρευνας διαπίστωσα ότι περίπου ένα 80% των θεάσεων θα μπορούσε να εξηγηθεί ως παρεξηγήσεις: φώτα αεροπλάνων, μετεωρολογικά μπαλόνια, δορυφόροι, πλανήτες, όλα τα συνήθη φαινόμενα. Σε ένα άλλο 15 % υπήρχαν απλά πολύ λίγες πληροφορίες ώστε να καταλήξουμε σε ένα οριστικό συμπέρασμα, αφήνοντας ένα 5% από πραγματικά ενδιαφέρουσες θεάσεις. Τώρα σε αυτό το 5% υπάρχουν στοιχεία που ελκύουν το ενδιαφέρον ανθρώπων σαν εμένα, ώστε να τα ερευνήσουμε για λογαριασμό της κυβέρνησης. Για παράδειγμα αν το UFO εθεάθη από έμπειρους παρατηρητές όπως αστυνομικούς, στρατιωτικό προσωπικό, πιλότους, αν εντοπίστηκε από τα ραντάρ, αν είχαμε μια πολύ πειστική φωτογραφία ή βίντεο το οποίο είχε περάσει από την κατάλληλη ανάλυση χωρίς να βρούμε ενδείξεις πλαστότητας. Αντικείμενα, όχι απλώς φώτα στον ουρανό, αλλά δομημένα στερεά σκάφη που κινούνται με πολύ μεγάλη ταχύτητα, ελίσσονται και εμφανίζουν ικανότητες που υπερβαίνουν την τεχνολογία που κατέχουμε, και συμπεριλαμβανομένων των πρωτότυπων αεροσκαφών. Αυτά είναι τα είδη των περιπτώσεων που για εμένα κάνουν πειστική μια υπόθεση και το συμπέρασμά μου από αυτό είναι ότι: Ναι, δεν μπορώ να σας αποδείξω ότι είναι εξωγήινα αλλά νομίζω ότι υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις, από όλα τα είδη των περιπτώσεων που ανέφερα, ότι αν μπορούν να κάνουν πράγματα που εμείς δεν μπορούμε στο μέτρο της πιθανότητας, είναι πολύ πιθανό, είναι κάτι που δεν μπορώ να αποκλείσω.
J.B. Να σημειώσουμε σε αυτό ότι αφού εργαζόσασταν για την βρετανική κυβέρνηση και συγκεκριμένα για το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας, πιθανότατα θα ήσασταν ενήμερος πάνω στην εξέλιξη της νέας τεχνολογίας, σε συνεργασία μάλιστα και με άλλες χώρες. Επίσης θα είχατε τη σχετική πληροφόρηση που θα καθιστούσε εξαιρετικά δύσκολο να παρερμηνεύσετε για παράδειγμα μια τεχνολογία τύπου Stealth ως ένα UFO
N.P. Πολύ σωστά, ακριβώς. Αναπόφευκτα, πάντοτε είχαμε πρωτότυπα αεροσκάφη, μυστικά σχέδια (“black projects”), πράγματα σε εξέλιξη, που δεν θα έβλεπε το ευρύ κοινό παρά μόνο μετά από πολλά χρόνια. Λοιπόν, δεν θα μου είχαν δοθεί οι ακριβείς τεχνικές λεπτομέρειες αυτών των σχεδίων γιατί δεν υπήρχε ανάγκη να γνωρίζω περισσότερα από όσα χρειάζεται (αυτή είναι η βασικότερη αρχή που εφαρμόζεται γενικότερα από την κυβέρνηση: τι χρειάζεται να γνωρίζεις) αλλά γενικότερα, ναι, θα ήμουν ενήμερος πάνω σε αυτά, έστω και χωρίς να ξέρω τις ακριβείς ταχύτητες, τις ιδιότητες, τις τεχνικές λεπτομέρειες των αεροσκαφών και πολύ περισσότερο θα ήμουν ενήμερος για τις περιοχές στις οποίες αυτά δοκιμάζονται. Έτσι αν είχαμε μια θέαση UFO για παράδειγμα, θα ξέραμε αμέσως πού δοκιμάζουμε τα αεροσκάφη και που όχι, ώστε με την απλή επαγωγική μέθοδο ακόμα και χωρίς να γνωρίζουμε τις λεπτομέρειες των μυστικών σχεδίων, θα μπορούσαμε να κάνουμε τη διάκριση αυτή μεταξύ των πρωτότυπων αεροσκαφών και κάτι πιο ενδιαφέροντος...
J.B. Ακόμη κι αν επρόκειτο για αμερικανικό σκάφος για παράδειγμα και όχι βρετανικό, μιας και οι δυο χώρες έχουν στενές σχέσεις;
N.P. Πραγματικά, προφανώς έχουμε μια πολύ στενή σχέση, αλλά αυτό είναι ένα θέμα που σχετίζεται με μια ξένη κυβέρνηση για την οποία βέβαια δεν μπορώ να μιλήσω. Αν ωστόσο μια άλλη χώρα ήθελε να πετάξει πάνω από τον βρετανικό εναέριο χώρο, οι κανονισμοί θα ήταν ακόμη πιο αυστηροί από αυτούς που ακολουθούμε εσωτερικά γιατί θα χρειαζόταν για παράδειγμα να έχουν πάρει τις απαραίτητες διπλωματικές άδειες, για τις οποίες ασφαλώς θα ήμασταν ενήμεροι.
J.B. Υπάρχει κάποια επίσημη ή ανεπίσημη συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων, πάνω σε αυτό το θέμα;
N.P. Πολύ μικρή. Η δική μου αποστολή ήταν καθαρά να εξετάσω το φαινόμενο στην Μεγάλη Βρετανία, φυσικά ένιωθα πως κάτι τέτοιο ήταν λάθος γιατί όπως είπα και στην εκπομπή: Πιστεύω ότι το φαινόμενο των UFO είναι παγκόσμιο, όχι προνόμιο ενός μόνο έθνους και είχα περιπτώσεις όπου τα UFO πετούσαν πάνω από τον Βρετανικό εναέριο χώρο και φυσικά δεν σταματούσαν ξαφνικά. Έπρεπε λοιπόν να μιλήσουμε με τους Βέλγους, τους Γάλλους ή πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες αλλά δεν είχαμε στη διάθεσή μας όσες πηγές θα ήθελα. Βέβαια, κανένας διευθυντής δεν πιστεύει ποτέ πως έχει αρκετές πηγές, αλλά προφανώς στο Υπουργείο Άμυνας υπάρχουν πολλές ανταγωνιζόμενες προτεραιότητες.
J.B. Επιμένω σ’ αυτήν την ερώτηση, με δεδομένο ότι η Βρετανία είναι επίσης μέλος του ΝΑΤΟ, έτσι θα μπορούσε να υπάρχει μια συνεργασία μεταξύ των συγκεκριμένων χωρών.
N.P. Είναι πολύ ενδιαφέρον, νομίζω ότι υπάρχει κάποια συνεργασία πολύ μικρή, αλλά όχι αρκετή. Το 1990 υπήρχε μια πολύ διάσημη περίπτωση UFO στο Βέλγιο, όπου UFO εντοπίστηκαν στα ραντάρ. Το ενδιαφέρον είναι ότι εντοπίστηκαν από τα Βελγικά ραντάρ τα οποία ανήκαν και στο δίκτυο των ραντάρ του ΝΑΤΟ, από όπου η πληροφορία δόθηκε, αλλά παρόλα αυτά οι ελεγκτές εναέριας κυκλοφορίας στις διάφορες χώρες δεν μιλούσαν μεταξύ τους για UFO. Το περιστατικό το διαχειρίσθηκε σχεδόν αποκλειστικά το Βέλγιο. Επίσης, διαχειρίσθηκα περιπτώσεις στη Βρετανία όπου πιθανότατα θα έπρεπε να είχα συνεργαστεί με άλλες χώρες, αλλά όπως και να ΄χει, είχα 200 με 300 περιπτώσεις θεάσεων UFO στη Βρετανία κάθε χρόνο, ήμουν αρκετά απασχολημένος με αυτό, ώστε οι προϊστάμενοί μου δεν ήθελαν να επεκταθώ σε θέματα στο εξωτερικό, πράγμα που θα έδινε ένα μήνυμα που πιθανώς δεν ήθελαν. Η πολιτική στη Βρετανία ήταν πάντα να «χαμηλώσουμε τους τόνους» (“downplay”). Επιλέγω τις λέξεις πολύ προσεκτικά. Λέω να «χαμηλώσουμε τους τόνους», όχι να «συγκαλύψουμε» (“cover up”). Δεν θέλαμε να γίνει μεγάλο θέμα στα ΜΜΕ, δεν θέλαμε να γίνει πολιτικό θέμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως λέγαμε ψέματα και σκοπίμως αποκρύπταμε πληροφορίες. Απλά «χαμηλώναμε τους τόνους», προσποιούμενοι πως δεν ήταν ένα μεγάλο θέμα αν και στην πραγματικότητα πολλοί από εμάς πίστευαν πως πράγματι ήταν ένα σημαντικό θέμα.
Ι.Σ. Το βρετανικό Υπουργείο Άμυνας εξέδωσε μια αναφορά πριν λίγους μήνες, σύμφωνα με τη οποία, τα UFO πράγματι υπάρχουν αλλά εξηγούνται ως φυσικά φαινόμενα που οφείλονται σε ηλεκτρομαγνητικά πεδία, ή σε παροδική επιληψία του λοβού (temporal lobe epilepsy) απορρίπτοντας οποιαδήποτε σχέση με εξωγήινη ζωή. Το συμπέρασμα της ανακοίνωσης αντιτίθεται με τις απόψεις που έχετε εκφράσει στα βιβλία σας. Θα θέλατε να κάνετε ένα σχόλιο πάνω σε αυτό;
N.P. Η μελέτη του Υπουργείου Άμυνας είχε το κωδικό όνομα “Project Condign” και παρόλο που είχα αναμιχθεί στην εργασία που οδήγησε στην ανάθεσή της, είχα φύγει από το πρόγραμμα των UFO πριν αυτή ολοκληρωθεί. Η αναφορά γράφτηκε από ένα πρόσωπο, που εξαιτίας της μυστικότητας της μελέτης δεν μπορούσε να επικαλεστεί μάρτυρες ή ειδικούς. Επομένως, είναι απλώς η άποψη ενός προσώπου, βασισμένη στη μελέτη μερικών παλαιών αρχείων του Υπουργείου Άμυνας και κάποιων βιβλίων σχετικά με UFO. Δεν συμφωνώ με αυτή την μεθοδολογία, ή τα συμπεράσματα της αναφοράς. Η αναφορά μιλά για ατμοσφαιρικά πλάσματα και την επίδραση των ηλεκτρομαγνητικών πεδίων στον εγκέφαλο, αλλά δεν υπάρχει καμία επιστημονική ομοφωνία σε αυτά τα θέματα. Έτσι η αναφορά προσπαθεί απλώς να εξηγήσει ένα μυστήριο χρησιμοποιώντας τους όρους άλλων μυστηρίων. Αυτή είναι κακή επιστήμη. (“Bad Science”)
Ι.Σ. Πόσο μακριά θα μπορούσατε να φτάσετε αποκαλύπτοντας την αλήθεια σχετικά με τις απόψεις σας, χωρίς την παρέμβαση της κυβέρνησης;
N.P. Έχω υπογράψει το επίσημο «σύμφωνο μυστικότητας», από την πρώτη ημέρα που εργάστηκα για την κυβέρνηση πριν 21 χρόνια και παρόλο που έφυγα από τις κυβερνητικές υπηρεσίες τον Οκτώβριο, ακόμη καλύπτομαι απ΄ αυτό. Με καλύπτει ισόβια. Έτσι ποτέ, μα ποτέ δεν θα παραβιάσω το επίσημο σύμφωνο μυστικότητας. Δεν είμαι αυτό που λένε «καρφί» (“whistle blower”). Για παράδειγμα όταν γράφω τα βιβλία μου δίνω στο Υπουργείο Άμυνας χειρόγραφα των βιβλίων πριν εκδοθούν...
J.B. …και… «χαμηλώνουν λίγο τους τόνους»!…
(γέλια)
N.P. Ναι, μπορεί να κάνουν ορισμένες αλλαγές, αλλά το κάνω αυτό επειδή είμαι υπεύθυνος. Θα ήταν εύκολο να κάνω ένα λάθος και άθελά μου να αποκαλύψω απόρρητες πληροφορίες. Για παράδειγμα, αν μιλήσουμε για τα ραντάρ και πω: «Ναι μπορούμε να ελέγξουμε αεροσκάφη έως ένα συγκεκριμένο ύψος», καταλαβαίνω πως έχω κάνει λάθος γιατί ενώ μιλούμε για UFO, χωρίς να το θέλω έχω αποκαλύψει τις ικανότητες του στρατιωτικού μας συστήματος, πράγμα που θα ήταν κάτι ανόητο και ανεύθυνο από τη μεριά μου. Έτσι παίζω σύμφωνα με τους κανόνες. Μπορώ να γίνω «αντάρτης» εξακολουθώντας να παίζω σύμφωνα με τους κανόνες…
J.B. Υπάρχει κάποια διαχωριστική γραμμή που αφορά αποκλειστικά τα UFO; Για παράδειγμα να μην αναφέρονται επαφές ή περιστατικά πέρα από τα συνηθισμένα ώστε το ζήτημα να παραμείνει πάντα στα όρια της μυθολογίας;
N.P. Ναι, βεβαίως όσο εξακολουθούσα να εργάζομαι στον τομέα των UFO έπρεπε να ακολουθώ επακριβώς την επίσημη γραμμή πάνω στο θέμα, η γνώμη μου έπρεπε να ταυτίζεται με την επίσημη πολιτική. Αλλά όταν έφυγα από αυτή τη δουλειά, αναπόφευκτα είχα λίγη περισσότερη ελευθερία και τώρα που έχω φύγει εντελώς από την κυβέρνηση έχω ακόμη λίγη περισσότερη ελευθερία σε σχέση με πριν. Αλλά φυσικά ακόμα πρέπει να είμαι ειλικρινής, πρέπει να σέβομαι την ιδιωτικότητα των μαρτύρων που έχουν αναφέρει εμπιστευτικές πληροφορίες στο Υπουργείο. Δεν πρέπει να αποκαλύψω τα ονόματά τους για παράδειγμα και δεν πρέπει ποτέ να αποκαλύψω οποιαδήποτε απόρρητη πληροφορία, όπως για παράδειγμα, τα ραντάρ που ανέφερα νωρίτερα. Αλλά φυσικά μπορώ να διαφωνώ τώρα με την κυβέρνηση όπως πολλοί απόστρατοι αξιωματικοί συχνά διαφωνούν με την πολιτική πάνω σε διάφορα θέματα όπως την καμπάνια σχετικά με την διεθνή τρομοκρατία.
Ι.Σ. Ακολουθείτε λοιπόν την επίσημη γραμμή του Υπουργείου, αλλά όταν γράφετε ένα βιβλίο δεν σκέφτεστε: «Θα ήθελα να το γράψω αυτό αλλά δεν μπορώ»;
N.P. ...Μερικές φορές υπάρχει μια διαπραγμάτευση...
Ι.Σ. …διαπραγμάτευση;
Ν.P. Όταν γράφεις ένα βιβλίο αναπόφευκτα ξεκινάς με αυτά που θα ήθελες να πεις, μετά η κυβέρνηση λέει: «Δεν μας αρέσει αυτό, εκείνο ή το άλλο» και μετά μπορεί να τους πω «Εντάξει, καταλαβαίνω γιατί δεν σας αρέσει αυτό και βεβαίως θα το αποσύρω, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα ή η δυσκολία με το άλλο»; Και κάπως έτσι διαπραγματευόμαστε.
J.B. Προσπαθούμε με αυτό να ξεκαθαρίσουμε κάτι που μας απασχολεί. Υπάρχει κάποιου είδους διεθνές πρωτόκολλο σχετικά με το τι μπορεί να ειπωθεί και τι όχι; Δηλαδή αν δεχθούμε ότι υπάρχουν εξωγήινα σκάφη, ή γενικά UFO, που επισκέπτονται τον πλανήτη μας και αυτά σχετίζονται με την εικόνα που έχουμε για αυτά μέσω των ταινιών, κάτι τέτοιο αυτομάτως θα σήμαινε ότι υπάρχει μια τεράστια παγκόσμια συγκάλυψη, κάτι το οποίο συνεχώς διαψεύδεται και απομυθοποιείται, εδώ και πολλά χρόνια. Μια τέτοια συνωμοσία θα ήταν σε τέτοια έκταση ώστε να ξεπερνά τις δυνατότητες μιας μόνο κυβέρνησης.
N.P. Λοιπόν, δεν είμαι σίγουρος γιατί απλά εγώ δεν έχω συναντήσει ποτέ κάποιο τέτοιου είδους πρωτόκολλο. Το αντίθετο μάλιστα βρίσκω ότι η πολιτική στις διάφορες χώρες διαφέρει ριζικά. Κάποιες χώρες ενδιαφέρονται πολύ για τα UFO και είχαν ειδικά σχέδια ανάλογα με αυτό της βρετανικής κυβέρνησης. Ξέρω για παράδειγμα ότι η ιταλική αεροπορία έχει διεξάγει λεπτομερείς έρευνες, στην Βραζιλία επίσης υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον, ενώ σε άλλες χώρες δεν υπήρξε κάτι ανάλογο. Οι πολιτικές διαφέρουν. Επίσης ένα άλλο πρόβλημα θα ήταν ότι αν προσπαθούσες να κρατήσεις ένα μεγάλο μυστικό, δηλαδή αν είχες ένα τεράστιο διεθνές πρωτόκολλο με τις υπογραφές όλων των χωρών, αυτό από μόνο του θα ήταν η ιδανική συνταγή για να σπάσει, γιατί κάποιος θα το έσπαζε. Πάντως η μόνη χώρα για την οποία μπορώ να μιλήσω επίσημα είναι η Βρετανία και μπορώ να πω, απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, ότι παρόλο που η βρετανική κυβέρνηση χαμηλώνει τους τόνους στο θέμα, δεν συγκαλύπταμε. Δεν γνωρίζουμε ότι οι εξωγήινοι είναι εδώ, δεν έχουμε διαστημικά σκάφη, δεν έχουμε σώματα. Προφανώς έχετε ακούσει τις σχετικές ιστορίες, αλλά απ’ όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω, δεν τα είχαμε αυτά, έτσι αν κάποιος πράγματι τα έχει , πρέπει να είναι κάποιος άλλος, ίσως η Αμερική. Αλλά όπως είπα στις «Πύλες του Ανεξήγητου» υπάρχει μια ενδιαφέρουσα θεωρία που ίσως μπορεί να εξηγήσει τα πράγματα και λέει ότι η χώρα που πρώτη θα αποκτήσει αυτή την τεχνολογία, θα γίνει η κυρίαρχη δύναμη του πλανήτη. Έτσι υπάρχει μια μεγάλη ευαισθησία, νομίζω για αυτές τις υποθέσεις. Αν μια χώρα πράγματι ανακαλύψει εξωγήινο υλικό καταλαβαίνω γιατί θα το κρατούσε μυστικό, αλλά δυστυχώς δεν νομίζω ότι αυτή η χώρα είναι η Βρετανία. Έτσι αν κάποιος τα έχει δεν είμαστε εμείς.
J.B. Υπάρχουν θεωρίες σχετικά με τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο ή και νωρίτερα για χρήση εξωγήινης τεχνολογίας, μυστικά πειράματα των Ναζί, κλπ…
N.P. Πολλές συζητήσεις ναι, πολλές ιστορίες αλλά καμία απόδειξη. Για παράδειγμα πιστεύω ότι το φιλμ της λεγόμενης εξωγήινης αυτοψίας είναι πλαστό. Όμως αυτό δεν αποδεικνύει ότι το Ρόζγουελ έγινε ή δεν έγινε. Νομίζω πως πρέπει να τα διαχωρίσουμε αυτά. Άλλωστε όπως είπα και στην τηλεόραση, γνωρίζουμε ότι κάτι συνετρίβη στο Ρόζγουελ, γιατί όλοι οι στρατιωτικοί είπαν: «Ναι, ανακαλύψαμε έναν από τους ιπτάμενους δίσκους». Φυσικά άλλαξαν την ιστορία μετά από 24 ώρες και είπαν πως ήταν ένα μετεωρολογικό μπαλόνι. Δεν ήταν τα ΜΜΕ ή το κοινό που το είπε αυτό, αλλά οι ίδιοι οι στρατιωτικοί… Έτσι ξέρουμε ότι κάτι έπεσε, αλλά νομίζω ότι η ύπαρξη αυτού του φιλμ απλά περιπλέκει το ζήτημα. Νομίζω πως ήταν ένα φιλμ που γυρίστηκε τη δεκαετία του ’90 για να εκμεταλλευθεί την δημοτικότητα των X-Files και το ενδιαφέρον του κοινού για τα UFO. Νομίζω ότι έγινε με σκοπό το χρήμα. Δεν θέλω να κατονομάσω ανθρώπους, αν και τα ονόματά τους έχουν γίνει γνωστά. Νομίζω πως το πρόβλημα με το όλο ζήτημα είναι ότι έχουν ακουσθεί τόσες τρελές ιστορίες και φήμες αλλά υπάρχουν ελάχιστα χειροπιαστά στοιχεία. Πιστεύω στις αποδείξεις, έγγραφα που μπορείς να εξακριβώσεις, πράγματα που μπορούν να εντοπιστούν στα ραντάρ.
Ι.Σ. Ποια η γνώμη σας σχετικά με τις θεωρίες, τις ενδείξεις ή και τις αποδείξεις που υπάρχουν για την παρουσία μυστικών εξωγήινων βάσεων. Τι πιστεύετε ακόμη για τους λεγόμενους εξωγήινους δορυφόρους που φημολογείται ότι βρίσκονται σε τροχιά γύρω από τη γη, όπως η Spectra του Uri Geller, το Valis του Phillip Dick, ο Μαύρος Ιππότης.
Ν.P. Όπως θα έλεγε και ένας πολιτικός, δεν μπορώ να το απορρίψω γιατί δεν μπορώ να αποδείξω το αντίθετο. Παρ’ όλα αυτά είμαι πολύ σκεπτικιστής με μερικές από αυτές τις ιστορίες. Η εποπτεία μου πάνω στο θέμα των UFO μου υποδεικνύει πολύ σύντομες επαφές, σαν να προσπαθούν να κρατήσουν τον εαυτό τους κρυφό. Έρχονται ρίχνουν μια γρήγορη ματιά και φεύγουν. Ίσως όπως ένας επιστήμονας που δεν θέλει να παρέμβει, γιατί με αυτό τον τρόπο ο πειραματιστής γίνεται μέρος του πειράματος –ξέρετε αυτόν τον παλιό κανόνα. Είμαι σκεπτικιστής με την ιδέα ότι υπάρχουν κρυφές βάσεις στην έρημο και δορυφόροι. Δεν μπορώ να πω ότι δεν έχω δει μερικά ενδιαφέροντα φιλμ της NASA όπου εμφανίζονται κάποια αντικείμενα. Πιθανότατα έχετε δει και εσείς αυτά τα φιλμ. Αλλά αν δεν έχεις δει αυτά τα αντικείμενα στο φυσικό τους μέγεθος είναι πολύ δύσκολο να καταλάβεις τι είναι αυτό που βλέπεις. Έτσι θα μπορούσαν να είναι παγοκρύσταλλοι που ακολουθούν πλευρικά το σκάφος, θα μπορούσαν να είναι μικρά κομμάτια μετάλλου, μικρομετεωρίτες. Είναι πολύ εύκολο για τους ανθρώπους που δεν γνωρίζουν να βλέπουν αυτά τα φιλμ και να λένε: «Να, ένα UFO», ή «να, αυτό είναι κάτι παράξενο». Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε.
Ι.Σ. Εάν τα UFO είναι μυστικά όπλα, τότε γιατί έχουν φώτα ώστε να κάνουν «μπάμ» μέσα στη νύχτα και να μπορεί να τα βλέπει ο καθένας από παντού;
N.P. Πολύ συχνά μερικοί μου λένε: «Γιατί οι εξωγήινοι πρέπει να κάνουν αυτό ή γιατί τα UFO πρέπει να κάνει το άλλο. Η απάντηση μου είναι ότι δεν ξέρουμε στ’ αλήθεια γιατί εμείς οι ίδιοι κάνουμε μερικά από τα πράγματα που κάνουμε στους συνανθρώπους μας σε αυτό τον πλανήτη, δεν πολυκαταλαβαίνουμε την ανθρώπινη ψυχολογία και τα ανθρώπινα κίνητρα, πώς είναι δυνατόν να καταλάβουμε τους εξωγήινους στο βαθμό που να πούμε για παράδειγμα ότι θα είχαν φώτα ή δεν θα είχαν φώτα, θα έκαναν αυτό, εκείνο ή το άλλο. Νομίζω ότι είναι θεωρίες και εικασίες.
Ι.Σ. Τότε, εάν εσείς ήσασταν ένας εξωγήινος, με ποιο τρόπο θα επιλέγατε να έρθετε σε επαφή με την ανθρωπότητα; Θα προσγειωνόσασταν μπροστά στο Big Ben;
N.P. Όχι. Επειδή θα είχα μελετήσει τους ανθρώπους προσεκτικά θα είχα παρατηρήσει την επιθετικότητά τους, την ξενοφοβία τους. Θα κρατούσα το διαστημικό μου σκάφος κρυμμένο και θα επικοινωνούσα χρησιμοποιώντας ραδιοφωνικά σήματα ή μαθηματικά. Δεν νομίζω ότι θα ερχόμουν να κάνω παράξενα σχέδια σε χωράφια με καλαμπόκια.
J.B. (γελώντας) Εκτός ας ήσουν ένας κοσμικός φαρσέρ βέβαια!...
Ν.P. Ναι, εκτός αν ήμουν κάτι τέτοιο... Αλλά για να επανέλθω στην προηγούμενή μου απάντηση, θα πω ότι όλα αυτά είναι απλά εικασίες. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα έκαναν οι εξωγήινοι, αλλά με ρωτήσατε τι θα έκανα εγώ. Λοιπόν θα έμενα… καλά κρυμμένος!
J.B. Υπάρχουν μερικές λογικές εικασίες που γεννάει η διαπίστωση ότι οι εξωγήινοι έχουν υπερεξελιγμένη τεχνολογία. Όπως για παράδειγμα ότι δεν θέλουν να βλάψουν την ανθρωπότητα, γιατί αν το ήθελαν, νομίζω πως πολύ εύκολα θα μας είχαν ήδη εξολοθρέψει. Είναι τόσο μεγάλο το κενό μεταξύ της τεχνολογίας που φαίνεται να έχουν εκείνοι και της δικής μας ανθρώπινης τεχνολογίας.
Ν.P. Αυτό είναι πιθανότατα σωστό. Ναι, νομίζω ότι με το να σε ανακαλύψει ένας πολιτισμός θα συνέβαινε ακριβώς ό,τι και εάν εσύ ανακάλυπτες ένα πολιτισμό. Η τεχνολογία από τη μεριά των επισκεπτών θα ήταν υπεραναπτυγμένη γιατί θα μπορούσαν να κάνουν πράγματα που οι άλλοι δεν θα μπορούσαν να κάνουν και θα τα θεωρούσαν απίστευτα. Παρόλα αυτά κάνουμε τα πρώτα μας βήματα στο διάστημα, οπότε ίσως το κενό μεταξύ της δικής μας τεχνολογίας και αυτής ενός άλλου πολιτισμού δεν είναι τελικά τόσο μεγάλο.
Είναι ενδιαφέρον να μιλάμε για εξωγήινες επισκέψεις με τους όρους της επιστημονικής εξερεύνησης και μελέτης γιατί μερικές φορές μας δίνεται η ευκαιρία να συζητήσουμε ακόμη και για τις εξωγήινες απαγωγές, κάτι σχεδόν πανομοιότυπο με αυτό που κάνουμε με τα ζώα της άγριας φύσης. Τα μελετάμε πολύ προσεκτικά αλλά δεν επεμβαίνουμε στο φυσικό τους περιβάλλον. Οι επιστήμονες μας καμουφλάρονται σε κρυψώνες και μετά πυροβολούν τα ζώα με ένα υπνωτικό βέλος για να τους τοποθετήσουν ένα μικροσκοπικό πομπό ώστε να μπορούν να τα μελετήσουν. Έπειτα απελευθερώνουν πάλι τα ζώα πίσω στο φυσικό τους περιβάλλον. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν επεμβαίνουμε γιατί αυτό θα κατέστρεφε το πείραμα. Δεν παρεμβαίνουμε για να μην επηρεάσουμε τη συμπεριφορά τους. Για να αναμειχθείς με τα ζώα και να παρακολουθήσεις πώς συμπεριφέρονται μέσα στο φυσικό τους περιβάλλον πρέπει να κρυφτείς. Ίσως αυτό να κάνουν και οι εξωγήινοι σε εμάς.
Έτσι για να επιστρέψω στην ερώτησή σας, εάν ήμουν ένας εξωγήινος θα παρατηρούσα, θα μελετούσα αλλά δεν θα επενέβαινα. Οπότε δεν θα προσγειωνόμουν μπροστά στο Λευκό Οίκο ή όπου αλλού. Αν οι εξωγήινοι το έκαναν, πιθανότατα θα αρχίζαμε να τους πυροβολούμε.
Ι.Σ. Συμπεριφέρονται οι εξωγήινοι σαν ανθρώπινα όντα; Σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο; Γιατί πρέπει να μοιάζουν με τα ανθρώπινα όντα, να έχουν τον ίδιο σωματότυπο;
Ν.P. Ίσως δεν μοιάζουν καθόλου με εμάς. Και βέβαια συζητάμε για τους εξωγήινους σαν να επρόκειτο για ένα και μόνο είδος. Φυσικά μέσα στο άπειρο σύμπαν πιθανότατα να υπάρχει μια άπειρη ποικιλομορφία ζωής. Μερικές από αυτές τις μορφές ίσως μοιάζουν με τη δική μας. Άλλες πάλι ίσως είναι μικροσκοπικές στο μέγεθος. Μπορεί να είναι ακόμη και ιοί.
J.B. Ναι, δεν θέλουμε να βλέπουμε τους εξωγήινους γιγαντιαίους, μάλλον μας αρέσει να τους σκεφτόμαστε μικροσκοπικούς (γέλια).
Ν.P. Θα μπορούσαν ακόμη να είναι τεχνητές νοημοσύνες, μηχανικές νοημοσύνες, ρομπότ, σάιμποργκς, μηχανές που απέκτησαν την ανεξαρτησία τους και έγιναν νοήμονες. Θα μπορούσαν να είναι ακόμη και ηλεκτρομαγνητικά πεδία με κάποιου είδους νοημοσύνη. Η μόνη σταθερή αρχή στις περισσότερες από αυτές τις ερωτήσεις είναι ότι δεν ξέρουμε.
Ι.Σ. Έχετε ερευνήσει το φαινόμενο των απαχθέντων και των εξωγήινων εμφυτευμάτων; Είχατε ποτέ σχετικές περιπτώσεις στις έρευνές σας;
Ν.P. Ναι είχα μερικές τέτοιες υποθέσεις. Όταν ήμουν στο Υπουργείο Αμύνης της χώρας μου είχα λίγες περιπτώσεις με απαχθέντες. Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους είναι επιφυλακτικοί ακόμη και στο να αναφέρουν κάποιο UFO με το φόβο ότι θα γελοιοποιηθούν, πόσο μάλλον στο να αναφέρουν κάποια απαγωγή τους από εξωγήινους!... Είχα κάπου μισή ντουζίνα υποθέσεις τότε.
Όταν έφυγα από το project και άρχισα να γράφω για αυτά τα θέματα μελέτησα κοντά στις εκατό τέτοιες υποθέσεις.
Υπάρχει ένα θαυμάσιο απόσπασμα από την ταινία «Στενές Επαφές Τρίτου Τύπου». Το απόσπασμα αυτό είναι το εξής: «Συνηθισμένοι άνθρωποι σε ασυνήθιστες καταστάσεις» (Ordinary people in extra ordinary situations). Νομίζω ότι σκιαγραφεί τέλεια το προφίλ των απαχθέντων: Δεν είναι τρελοί και δεν λένε ψέματα. Μπορεί να έχουν απαχθεί και να έχουν βρεθεί σε ένα διαστημόπλοιο, μπορεί και όχι. Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε. Εκείνοι το υποστηρίζουν, και στα αλήθεια εάν αυτοί οι άνθρωποι κυνηγούσαν τα λεφτά ή τη δόξα θα έτρεχαν να μιλήσουν στα media. Όμως από τους εκατό ανθρώπους με ανάλογες εμπειρίες με τους οποίους έχω έρθει σε επαφή μπορώ να σκεφτώ μόνο τρεις που θα ήθελαν να μιλήσουν ανοιχτά. Οι υπόλοιποι δεν ενδιαφέρονται. Και αυτό είναι για εμένα το ενδιαφέρον.
J.B. Σε τι ποσοστό προέκυψαν από αυτές τις υποθέσεις κάποια αποδεικτικά υλικά στοιχεία, όπως εμφυτεύματα, ακατέργαστα μέταλλα (Bulks), ή κάποιο παράξενο «ξένο» σώμα;
N.P. Είναι πολύ δύσκολο να βρει κανείς αποδείξεις για τα εμφυτεύματα. Υπάρχουν τόσες ιστορίες, αλλά μέχρι να πάει κάποιος μία από αυτές τις «συσκευές», όχι σε ένα ερευνητή των UFO, αλλά σε ένα mainstream επιστημονικό εργαστήριο και σε κάποιους από τους πανεπιστημιακούς ερευνητές, μέχρι μερικοί καθηγητές να κοιτάξουν αυτά τα πράγματα και να πουν: «αυτό δεν πρέπει να είναι από εδώ», μέχρι να φτάσουμε σε αυτό το σημείο –και δεν είμαστε ακόμη εκεί- όλα αυτά είναι απλά ιστορίες. Αντίθετα προς το φαινόμενο των UFO όπου μπορεί κανείς να πει ότι υπάρχουν καταγραφές από ραντάρ και μερικές καλές φωτογραφίες. Για τα εμφυτεύματα έχουμε πάρα πολλές ιστορίες αλλά κανένα πολύ πειστικό αποδεικτικό στοιχείο.
J.B. Υποθέτω ότι η θέση που κατείχατε στο Υπουργείο πιθανόν θα επέτρεπε πολλές τέτοιες «συσκευές» να φτάνουν σε εσάς ακόμη και διαμέσου γιατρών.
Ν.P. Ναι το είχα σκεφτεί. Έτσι το γεγονός ότι δεν ήρθαν δείχνει ότι στη Βρετανία κανείς δεν αφαίρεσε κανένα εμφύτευμα που να κατέληξε να θεωρείται παράξενο. Έχω δει απαχθέντες που λένε: «Έχω ένα μικρό εξόγκωμα». Λοιπόν, πολλοί άνθρωποι έχουν παράξενα εξογκώματα και διάφορα σημάδια. Αυτό δεν αποδεικνύει τίποτε.
J.B. Πολλοί ερευνητές χρησιμοποιούν την μέθοδο της ανάδρομης ύπνωσης προκειμένου να ανασύρουν τυχόν απωθημένες αναμνήσεις από τους απαχθεντες. Πόσες απ’ αυτές τις εκατό περιπτώσεις που μελετήσατε προέκυψαν με αυτή τη μέθοδο;
Ν.P. Στην Αγγλία γενικά δεν χρησιμοποιούν τόσοι άνθρωποι την διαδικασία της ύπνωσης όσοι στην Αμερική. Επομένως στις υποθέσεις που παρευρισκόμουν δεν είχε χρησιμοποιηθεί η ανάδρομη ύπνωση η οποία είναι τελικά και μία αμφιλεγόμενη διαδικασία. Οι επιστήμονες δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει σχετικά με το τι είναι η ύπνωση. Δεν δέχονται ότι μέσα από την ύπνωση μπορεί να ανακτήσει κανείς κρυφές μνήμες, που μερικοί τις θεωρούν χρήσιμες για την έρευνα. Μερικές από τις περιπτώσεις που εξέτασα δεν συμπεριλάμβαναν καθόλου την ύπνωση, μερικές περιπτώσεις είχαν συνειδητές αναμνήσεις αλλά χρησιμοποίησαν και την μέθοδο της ύπνωσης και μερικές υποθέσεις βασίστηκαν μόνο στην ύπνωση. Αλλά φυσικά για να αποφασίσει κάποιος να ακολουθήσει τη διαδικασία σίγουρα κάτι θα θυμάται, θα έχει κάποιες μνήμες.
Στη Βρετανία πάντως, η ύπνωση θεωρείται αναξιόπιστη.
Ι.Σ. Θα μπορούσε η ανθρώπινη φυλή να έχει εξωγήινη καταγωγή; Θα μπορούσε να αποτελεί την αποικία ενός άλλου πολιτισμού από το διάστημα;
Ν.P. Οι επιστήμονες υποστηρίζουν τη θεωρία της πανσπερμίας, ότι δηλαδή οργανικά υλικά μπορούν να μεταφερθούν με κομήτες και μετεωρίτες. Οπότε είναι πιθανό οργανικά υλικά να έφτασαν εδώ από κάπου αλλού. Αλλά αυτό δεν είναι το ίδιο με το να πούμε ότι ένας εξωγήινος πολιτισμός μας δημιούργησε. Είμαι πολύ σκεπτικιστής σχετικά με αυτό. Νομίζω ότι αναπτυχθήκαμε εδώ χωρίς να αναμειχθεί κανένας άλλος πολιτισμός. Ίσως μερικά ή όλα τα οργανικά υλικά να έφτασαν με μετεωρίτες ή κομήτες, αλλά δεν ξέρω, πρέπει να ρωτήσετε έναν επιστήμονα.
J.B. Μια ιδέα είναι ότι υπήρξε κάποια ανάμειξη σε μερικά στάδια κατά τη διάρκεια της εξέλιξης της ανθρώπινης φυλής που την ώθησε σε συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
Ν.P. Ξαναλέω ότι είμαι σκεπτικιστής με αυτούς τους ισχυρισμούς. Για εμένα είναι θεωρίες και φυσικά όπως κάθε θεωρία επειδή δεν μπορώ να αποδείξω το αντίθετό της δεν μπορώ και να την απορρίψω. Είμαι πραγματικά σκεπτικιστής. Δεν βλέπω τίποτε περισσότερο από θεωρίες και ιστορίες.
J.B. Επιμένω απλά επειδή η άποψη αυτή συμφωνεί με την προσέγγιση που κάνετε όσον αφορά τη φύση της επίσκεψης των εξωγήινων που υποστηρίζετε πως πιθανότατα να ωθείται από επιστημονικό ενδιαφέρον και ο σκοπός τους να μην εξαντλείται στην απλή παρατήρηση, αλλά και σε κάποιον πιθανό πειραματισμό με το DNA και τα γονίδια για να φτιάξουν καλύτερα είδη.
Ν.P. Νομίζω όμως ότι θα βλέπαμε κάτι. Δεν ξοδεύω τον χρόνο μου στις θεωρίες περί αρχαίων αστροναυτών. Πολλοί άνθρωποι λένε: «Πώς μπόρεσαν οι αρχαίοι άνθρωποι να χτίσουν τις πυραμίδες; Θα έπρεπε να έχουν βοήθεια». Για εμένα αυτό είναι πολύ συγκαταβατικό και νομίζω ότι πολλοί πολιτισμοί από το μακρινό παρελθόν είχαν εκπληκτικές ικανότητες στο χτίσιμο, στη μηχανική, στην αρχιτεκτονική. Λένε: «Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι δεν θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό επειδή αγνοούσαν». Ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι πολύ προσβλητικός, σχεδόν ρατσιστικός. Νομίζω ότι είχαν μεγάλες ικανότητες. Το να πει κάποιος ότι θα πρέπει να ήταν όντα από το διάστημα με συσκευές αντιβαρύτητας που έχτισαν τις πυραμίδες, όντα με τα οποία εμείς ήρθαμε σε επαφή, είναι ακραίες ιστορίες για εμένα. Η έρευνα της κυβέρνησής μου δεν στηρίχθηκε σε τέτοιες θεωρίες, βασίστηκε σε μαρτυρίες πιλότων, σε ραντάρ, σε επιστημονικές έρευνες.
Ι.Σ. Είστε εξοικειωμένος με τις θεωρίες για την Κούφια Γη; Υπάρχει η άποψη που υποστηρίζει ότι τα UFO πιθανότατα έρχονται από το εσωτερικό της γης. Είναι μάλιστα μία από τις παλαιότερες θεωρίες προέλευσης των UFO. Σαν ερευνητής τι νομίζετε για αυτό;
Ν.P. Και πάλι είμαι σκεπτικιστής. Στις μέρες μας η τεχνολογία των ραντάρ διείσδυσης εδάφους που διαθέτουμε μας επιτρέπει να εξερευνούμε πολύ βαθιά για την ανεύρεση μεταλλευμάτων και φυσικών πόρων.
J.B. (γελώντας) Σε τι βάθος αλήθεια μπορούν να φτάσουν οι μετρήσεις ενός ραντάρ εδάφους (GDT); ...
Ν.P. Θα πρέπει να ρωτήσετε έναν ειδικευμένο τεχνικό για αυτό. Παρόλα αυτά τέτοια μηχανήματα χρησιμοποιούνται για την έρευνα κοιτασμάτων πετρελαίου ή αερίου, κοιτάζοντας σε διαφορετικές πυκνότητες και τα σχετικά. Επίσης με τους δορυφόρους που διαθέτουμε μπορούμε να κάνουμε πια πολύ λεπτομερείς μελέτες στη γη και γι’ αυτό νομίζω ότι αν υπήρχαν υπόγειες βάσεις ή πόλεις ή αν η γη ήταν κούφια θα το είχαμε ανακαλύψει ως τώρα. Έτσι, λοιπόν, ξαναλέω ότι για εμένα όλα αυτά είναι ενδιαφέρουσες, ευφάνταστες ιστορίες. Μόνο επιστημονική φαντασία νομίζω. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν είμαι πολύ δημοφιλής σε αρκετούς οπαδούς των UFO γιατί αν και είμαι ευνοϊκά διακείμενος στο θέμα απορρίπτω πολλά. Μερικές φορές κατηγορούμαι ότι συγκαλύπτω. Αλλά, όπως ξαναείπα, δεν μπορώ να αποδείξω το αντίθετο.
Ι.Σ. Επομένως, πώς νομίζετε ότι επηρεάζουν την κοινή γνώμη Ufoλόγοι και συνωμοσιολόγοι όπως ο Bill Cooper, o Val Valerian, o John Lear?
N.P. Πιστεύω ότι υπάρχει μία πολύ στενή σχέση μεταξύ των θεωριών συνωμοσίας και της Ufoλογίας. Πολλοί Ufoλόγοι πιστεύουν ότι ο J.F. Kennedy δολοφονήθηκε από την κυβέρνηση, ότι ο κόσμος κυβερνάται από μία μικρή ομάδα ισχυρών, από πανύψηλα ερπετά, τους Illuminati και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων- όπως στην ταινία Da Vinci Code. Έχει να κάνει και με την έλλειψη εμπιστοσύνης προς την κυβέρνηση. Πολλοί που ενδιαφέρονται για την Ufoλογία δυσπιστούν σε όσα λέει η Κυβέρνηση, και είναι εύκολο για αυτούς να πουν ότι η κυβέρνηση συγκαλύπτει την αλήθεια για τα UFO. Προσωπικά, θα ήθελα η Ufoλογία να ξεφύγει από αυτού του είδους τις θεωρίες. Θα ήθελα να δω την Ufoλογία να έρχεται πιο κοντά στην επιστήμη. Στην ουσία όμως, μου φαίνεται παράλογο που Ufoλόγοι και ραδιοαστρονόμοι φαίνεται να βρίσκονται σε τέτοια σύγκρουση. Για εμένα οι Ufoλόγοι και οι λάτρεις του διαστήματος ψάχνουν για το ίδιο ακριβώς πράγμα, αλλά αντιμάχονται μεταξύ τους, ίσως αυτό να είναι απλά ένας ανταγωνισμός, αλλά αν μπορούσαν να συνεργαστούν θα ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα.
Ι.Σ. Πώς βλέπετε το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ufoλογίας σε σύγκριση με την αμερικάνικη; Υπάρχει αντιπαλότητα μεταξύ τους;
N.P. Στο μέλλον πρέπει να υπάρξει πιο στενή συνεργασία μεταξύ Ufoλογίας και Επιστήμης. Επίσης θα πρέπει να υπάρξει καλύτερη συνεργασία μεταξύ Ufoλόγων και ξένων κρατών. Στην Αγγλία δεν ξέρουμε τίποτα σχετικά με ενδιαφέρουσες περιπτώσεις στην Ελλάδα. Αντίστοιχα οι Έλληνες Ufoλόγοι μπορεί να ξέρουν πολύ λίγα πράγματα για κάτι που συνέβη στην Νότια Αφρική. Έχουμε κάποια κομμάτια του παζλ, αλλά αυτό που σίγουρα θα έπρεπε να κάνουμε είναι να ενώσουμε αυτά τα κομμάτια. Τώρα, σε αυτό μπορεί να βοηθήσει το Internet, και νομίζω ότι εκεί είναι το μέλλον.
J.B. Ήδη υπάρχουν βάσεις δεδομένων που ανανεώνονται καθημερινά με στοιχεία από όλο τον κόσμο, μαρτυρίες, θεάσεις κλπ…
N.P. Ναι, φυσικά η δυσκολία με αυτό είναι ότι σε κάθε κομμάτι γνήσιας πληροφορίας στο Internet, αντιστοιχούν εκατοντάδες «σκουπίδια». Πρέπει επομένως ακόμα κι έτσι να ξεχωρίσουμε ποιες βάσεις δεδομένων είναι αξιόπιστες. Νομίζω ότι είναι το Internet που θα ενώσει τα κομμάτια, ώστε οπουδήποτε στον κόσμο κι αν συμβεί ένα ενδιαφέρον περιστατικό με UFO, οι πολίτες όλου του κόσμου, σε κάθε χώρα, να το μάθουν σύντομα. Πριν 10 με 15 χρόνια έπρεπε να περιμένεις από τα περιοδικά ή κάποιο βιβλίο να γίνει γνωστό κάτι που συνέβη ένα χρόνο, ή κάποια χρόνια νωρίτερα.
J.B. Ποιά είναι η θέση σας για την άποψη ότι όλο και περισσότερες πληροφορίες αποκαλύπτονται μέσω ταινιών;
N.P. Λοιπόν, ναι, οι ταινίες περνούν μηνύματα αλλά δεν υπάρχει οργανωμένη εκστρατεία. Ο κόσμος λέει ότι ίσως οι ταινίες προσπαθούν να τον επηρεάσουν, αλλά για εμένα δεν ισχύει κάτι τέτοιο, γιατί οι μισές ταινίες παρουσιάζουν τους εξωγήινους σαν κακούς και οι άλλες μισές σαν καλούς και είναι εύκολο να μπερδέψει κανείς την επιστημονική φαντασία με επιστημονικά δεδομένα.
J.B. Για παράδειγμα, η τηλεοπτική σειρά «TAKEN», δεν ξέρω αν την έχετε παρακολουθήσει, φαίνεται πως φέρνει πολύ κοντά τις δυο πλευρές…
N.P. Ναι, πλησιάζουν, αλλά ο λόγος είναι ότι ο Steven Spielberg και ο Chris Carter των X-files κάνουν ενδελεχή έρευνα. Μιλούν σε Ufoλόγους και μάρτυρες, και εκ των πραγμάτων υπάρχει σχέση μεταξύ επιστημονικής φαντασίας και Ufoλογίας. Αλλά τα στοιχεία που δανείζεται η επιστημονική φαντασία από την Ufoλογία, όπως π.χ. το σχήμα των UFO, η μορφή των εξωγήινων και οι πράξεις τους, δεν αποδεικνύουν ότι πρόκειται για κυβερνητική παραπληροφόρηση και προπαγάνδά. Απλά νομίζω ότι ο Steven Spielberg και ο Chris Carter κάνουν μία πολύ έξυπνη και προσεκτική δουλειά.
J.B. Νομίζετε ότι είναι μεγάλο το ποσοστό προσέγγισης της αλήθειας σχετικά με το ρόλο της κυβέρνησης στο «TAKEN»;
N.P. Λοιπόν, όχι. Είμαι σκεπτικιστής. Όπως σας είπα μπορώ να μιλήσω μόνο για όσα γνωρίζω. Έτσι λοιπόν, δεν ξέρω τι έκαναν οι Αμερικάνοι με αυτό το θέμα, δηλαδή αν ήξεραν κάτι, αλλά το κράτησαν κρυφό ακόμα και από τους Βρετανούς.
J.B. Ήθελα να σας ρωτήσω επίσης αν έχετε κάνει έρευνες σχετικά με τη θεωρία ότι τα UFOs δεν είναι αεροσκάφη, αλλά ένα είδος ζωντανών συσκευών, ζωντανοί οργανισμοί;
N.P. Δεν έχω κάνει προσωπικές έρευνες αλλά γνωρίζω την εν λόγω θεωρία. Πηγαίνει πολύ πίσω στο χρόνο και σχεδόν στην αρχή της ιστορίας της Ufoλογίας.
J.B. ‘Critters’...
Ν.Ρ. Ακριβώς, πλάσματα από τον ουρανό (sky creatures, ή critters). Σας ξαναλέω ότι είναι πιθανό αλλά δεν έχω κάνει κάποια προσωπική έρευνα.
Ι.Σ. Ας πάμε πίσω στις ταινίες. Ποιες είναι οι δικές σας αγαπημένες ταινίες σχετικά με εξωγήινους?
N.P. To Contact, με την Jodie Foster, γιατί νομίζω ότι προσπαθεί να δείξει με επιστημονικό τρόπο πώς μέσω της ραδιοαστρονομίας μπορούμε να ανακαλύψουμε αποδείξεις για την ύπαρξη εξωγήινων. Επίσης, νομίζω ότι είναι μία πολύ δυνατή ταινία για τη σχέση της επιστήμης με τη θρησκεία και την έρευνα για εξωγήινες μορφές ζωής. Και νομίζω ότι είναι μία πολύ έξυπνα δομημένη ταινία.
Ι.Σ. Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια σαν συγγραφέας και ερευνητής; Τι θα θέλατε να κάνετε τα επόμενα χρόνια;
N.P. Θέλω να ταξιδέψω σε περισσότερες χώρες και να συζητήσω με περισσότερους ανθρώπους για το φαινόμενο των UFO, να συνεχίσω τις έρευνές μου και να γράψω περισσότερα βιβλία. Γενικότερα, να επιστήσω την προσοχή των ανθρώπων σε αυτό το ζήτημα και να σιγουρευτώ ότι γίνεται διάλογος σε σωστές βάσεις μεταξύ Ufoλόγων και επιστημόνων.
Ι.Σ. Κλείνοντας, ένα τελευταίο μήνυμα για τους αναγνώστες του περιοδικού Strange;
N.P. Μελετήστε με προσοχή, να είστε πολύ προσεκτικοί και να μην πιστεύετε κάθε παράλογη ιστορία χωρίς αποδείξεις. Εξετάστε και ερευνείστε θέματα που φαίνονται ενδιαφέροντα, προσπαθήστε να φέρετε νέες πληροφορίες στην επιφάνεια, ώστε να μπορείτε να ανοίξετε ένα νέο δυναμικό κύκλο συζητήσεων. Τις καλύτερες ευχές μου σε όλους τους αναγνώστες του περιοδικού!
Σ.Σ: Ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη συμβολή τους τους συνεργάτες του κου. Χαρδαβέλλα, Νάντυ Παπαμήτσου και Γιάννη Μούτσο.
AFTERWARD: (BY JONATHAN BRIGHT)
Κάποιες σκέψεις σχετικά με το φαινόμενο των UFO
και το εξωγήινο ζήτημα
Το Σάββατο 3 Φεβρουαρίου, βρέθηκα και ο ίδιος προσκεκλημένος στο πάνελ της εκπομπής «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», στο δεύτερο μέρος του αφιερώματος στο ζήτημα των UFO και τις πρόσφατες δηλώσεις του Pope, ο οποίος αυτή τη φορά έδωσε το παρών, με τη βοήθεια του video, και των δηλώσεων που είχε κάνει κατά τη διάρκεια προσωπικής συνέντευξης στον Κ. Xαρδαβέλλα και τον συνεργάτη του, Γιάννη Μούτσο.
Παρακολούθησα τις δηλώσεις αυτές με προσοχή και παρατήρησα πως ορισμένες ήταν ακριβείς -κατά λέξη-, επαναλήψεις απαντήσεων που είχε δώσει και σε κάποιες δικές μας ανάλογες ερωτήσεις, και καθώς οι απαντήσεις του Pope δίνονταν αυθόρμητα, χωρίς να χρειάζεται χρόνο για την συγκρότηση και την σύνταξή τους, αυτό μπορεί να σημαίνει μόνο δύο πιθανά πράγματα... Το πρώτο είναι πως έχει δώσει τόσες πολλές συνεντεύξεις, που πλέον οι απαντήσεις του έχουν τυποποιηθεί σε αυτοματισμούς.
Το δεύτερο... Χμμμ...
Όπως και νά ΄χει, οι δηλώσεις του Pope είναι σημαντικές. Και μόνο το γεγονός ότι ο άνθρωπος που επί σειρά ετών διεύθυνε το επίσημο πρόγραμμα της Βρετανικής Κυβέρνησης για την διερεύνηση του θέματος των UFO, και που ενώ αρχικά ξενίκησε με σκεπτικισμό, σύντομα κατέληξε απόλυτα πεποισμένος για την παρουσία τους, πιστεύω πως έχει από μόνο του καταλυτική σημασία. Όμως το σημαντικότερο μέρος της συνέντευξης του Pope δεν είναι αυτά που λέει (όπως, για παράδειγμα, πως το 5% των αναφορών θεάσεων UFO, που κρίνονται αρκετά σοβαρές για να ερευνηθούν από την κυβέρνηση, μόνο στην Βρετανία, αντιστοιχεί σε 200-300 περιστατικά ετησίως, δηλαδή σχεδόν μια περίπτωση κάθε μέρα!), αλλά αυτά που δέν λέει, δηλώνοντας μάλιστα ανοιχτά πως υπόκειται σε υποχρεωτική διαπραγμάτευση της ελευθερίας του λόγου του...
Δεν θεωρώ πως θα μου ταίριαζε ο χαρακτηρισμός, ‘Ufo-λόγος’, γιατί δεν έχω ασχοληθεί με το θέμα αρκετά. Η παρακολούθηση κάποιου αριθμού σχετικών συνεδρίων, ερευνητικών ντοκυμαντέρ, των περισσοτέρων κινηματογραφικών ταινιών φαντασίας ή τηλεοπτικών σειρών, η ανάγνωση δεκαπέντε- είκοσι βιβλίων περί Ιπταμένων δίσκων, ή ακόμα και η προσωπική έρευνα ενός, ή δύο περιπτώσεων δεν νομίζω πως με καθιστά «ειδικό». Υπάρχουν νομίζω χιλιάδες άνθρωποι στον πλανήτη, που περνούν κάθε βράδυ στο παράθυρο του σπιτιού με το βλέμμα στον ουρανό, περιμένοντας να δουν «κάτι», άνθρωποι που παρακολουθούν με αγωνία τις νέες μαρτυρίες που προστίθονται καθημερινά στα πολυάριθμα ειδικά sites του internet, και που ξεσκονίζουν τον ημερήσιο τύπο για να εμπλουτίσουν τη συλλογή τους με αποκόμματα άρθρων που καταγράφουν την εμφάνιση παράξενων φώτων, ή αντικειμένων στον ουρανό. Προσωπικά, θα ΄λεγα ότι απλά έχω μελετήσει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον κάποιες συγκεκριμένες πτυχές του θέματος, γενικά πάντως, προτιμώ να εξετάζω το φαινόμενο ως μέρος του ευρύτερου πλαισίου του «μη εξηγημένου», μυστηριώδους, ή «μεταφυσικού», και πιστεύω πως ίσως εξετάζοντάς το θέμα έτσι, υπό ένα γενικότερο και πιο ελεύθερο πρίσμα, ενδεχομένως να έχει κανείς καλύτερη οπτική για κάποιες απ’ τις πλευρές του.
Και επιμένω να αναφέρομαι σε διάφορες «πλευρές», ή «πτυχές», γιατί παρόλο που, σε αντίθεση με τις επίσημες δηλώσεις ορισμένων Κυβερνήσεων, και μια γενικότερη τάση που διαφαίνεται από τα MME (πριν από λίγο έβλεπα στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων ενός καναλιού μαρτυρίες για την θέαση ATIA πάνω από την Αττική μόλις χθες το βράδυ), φαίνεται πλέον να εδραιώνεται η πεποίθηση πως δεχόμαστε συχνές επισκέψεις «αλλοκοσμικών» όντων, εντούτοις η εικόνα που έχουμε για την παρουσία τους συνιστά απλά μια νεο-μυθολογία... Στην συνένετευξη με τον Pope, αναφέρθηκα αρκετά στη σειρά ‘Taken’, γιατί θεωρώ πως είναι πολύ αντιπροσωπευτική για την μεταφορά αυτής της μυθολογίας, (αυτός άλλωστε, σύμφωνα με τις δηλώσεις των δημιουργών της τηλεοπτικής σειράς ήταν και ο σκοπός τους), και ακόμα περισσότερο, των διακυμάνσεων και διαφόρων σταδίων που πέρασε, από την δεκαετία του ’50 μέχρι σήμερα.
Κάποιοι ίσως δυσπιστούν στην ύπαρξη των UFO, θεωρόντας πως η μυθολογία αυτή καλλιεργήθηκε τον 20ο αιώνα, ενώ νωρίτερα δεν υπήρχε κάτι ανάλογο. Αυτό μερικώς ισχύει, όμως αν θέλαμε να είμαστε ακριβείς, θα λέγαμε πως απλά υπάρχει ένα μεγάλο χρονικό κενό, όπου για ένα μεγάλο διάστημα, η μυθολογία περί UFO εξαφανίζεται, αφού στην αρχαιότητα αναφορές συναντιώνται στα κείμενα των περισσοτέρων λαών, εκδηλώσεις που σύμφωνα με την κουλτούρα εκείνης της εποχής αποδίδονταν στους θεούς που έρχονται από τον Ουρανό, (μερικές φορές μάλιστα πάνω σε παράξενα άρματα), ή σε θεϊκά σημάδια...
Παραθέττω ένα μικρό απόσπασμα από μια αναφορά του Πλούταρχου, από το πολύ αξιόλογο πρόσφατο έργο του φίλου, Αντώνη Αντωνιάδη, «Παράξενες Διηγήσεις Αρχαίων Ελλήνων» (εκδ. άγνωστο)...
«Πολλά, επίσης, σημεία φάνηκαν, από τα οποία άλλα ήταν συνηθισμένα αλλά από τις Ιταλικές πόλεις Αμερία και Τουδέρτο αναγγέλθηκε ότι την νύχτα φάνηκαν στον ουρανό φλογοειδείς αιχμές και θυρεοί (ασπίδες παραλληλόγραμμου σχήματος) που στην αρχή φιλονικούσαν αλλά μετά καθώς συμπλέχθηκαν αναμεταξύ τους πήραν σχήματα και κινούνταν, όπως γίνεται όταν μάχονται άνδρες. Στο τέλος, άλλες υποχωρούσαν κι άλλες επιτίθονταν, όλες όμως τράβηξαν προς τα δυτικά».
Καταγραφές τέτοιων φαινόμενων φυσικά ποτέ δεν σταμάτησαν να γίνονται. Αλλά εξετάζοντας τις σχετικές αντιλήψεις σε πιο πρόσφατες εποχές, ειδικά μετά τον 17ο αιώνα και μέχρι τον 20ο, ο «ορθολογιστής άνθρωπος», που είχε αντικαταστήσει τον «άνθρωπο των θαυμάτων», θεωρούσε αδύνατο πως κάποια μέρα θα μπορούσε να πετάξει με κάποια πτητική συσκευή στους ουρανούς, πόσο μάλλον στο διάστημα, επομένως ήταν πολύ πιο δύσκολο να συλλάβει την ιδέα πλασμάτων που έρχονται στη Γη από κάπου αλλού –για κάτι τέτοιο υπήρχε χώρος μόνο στην λογοτεχνία του φανταστικού. Έτσι λοιπόν, στα παράξενα αυτά φαινόμενα αναζητούσαν άλλου είδους ερμηνείες. Και συνήθως, για τον απλό λαό ήταν άγγελοι, νεράιδες, πνεύματα, ή κάποιο διαβολικό έργο. Ή, για τους πιο σκεπτικιστές, φυσικά φαινόμενα, έστω κι αν αυτά δεν μπορούσαν (ή δεν μπορούν ακόμη) να κατανοηθούν πλήρως.
Ίσως είναι καλύτερο να αναφέρω μερικά ενδεικτικά παραδείγματα από σπάνια έργα με ιστορικές καταγραφές των προηγούμενων αιώνων, για να καταλάβετε τι εννοώ...
«Ρώμη, 27 Απριλίου, 1596
Τη νύχτα του Αγίου Μάρκου σηκώθηκε μια τρομερή θύελλα που κράτησε περισσότερο από μια ώρα και προκάλεσε φόβο και τρέμουλο σε πολλούς. Το ίδιο βράδυ, κοντά στο γεφύρι του Αγγέλου, εμφανίστηκε μια φωτεινή μπάλλα που αιωρήθηκε προς τα Ανατολικά, διασχίζοντας τον ουρανό. Ήρθε με τέτοιο κρότο που η Γη άρχισε να τρέμει και κατόπιν εξαφανίστηκε...»
Τη νύχτα του Αγίου Μάρκου σηκώθηκε μια τρομερή θύελλα που κράτησε περισσότερο από μια ώρα και προκάλεσε φόβο και τρέμουλο σε πολλούς. Το ίδιο βράδυ, κοντά στο γεφύρι του Αγγέλου, εμφανίστηκε μια φωτεινή μπάλλα που αιωρήθηκε προς τα Ανατολικά, διασχίζοντας τον ουρανό. Ήρθε με τέτοιο κρότο που η Γη άρχισε να τρέμει και κατόπιν εξαφανίστηκε...»
Η καταγραφή αυτή προέρχεται από κάποιο γράμμα των Fugger. Ο Οίκος των Fugger, ήταν μια μεγάλη οικογένεια εμπόρων, (αντίστοιχη με εκείνη των Ιταλών, Πόλο), που με έδρα της την Κεντρική Ευρώπη (Αυστρο-Γερμανία), επί σειρά αιώνων, είχε εξαπλώσει ένα τεράστιο δίκτυο εμπορικών αντιπροσώπων σ’ όλον τον κόσμο, οι οποίοι συνήθιζαν ανά τακτά διαστήματα να ενημερώνουν τη βάση με επιστολές, όπου κατέγραφαν οτιδήποτε αξιοσημείωτο συνέβαινε στην περιοχή τους. Όταν μερικούς αιώνες αργότερα, κάποιες από τις επιστολές ταξινομήθηκαν από κάποιον βιβλιοθηκάριο-μελετητή και κυκλοφόρησαν σε μια συλλογή, η συγκεκριμένη έλαβε τον τίτλο «Μετεωρίτης». Και πιθανόν κάποιοι να ερμήνευαν την αναφορά κάπως έτσι και σήμερα. Παρόλο που η φωτεινή σφαίρα φαίνεται να κινείται με οριζόντια κατεύθυνση προς τα Ανατολικά, αντί να έχει μια κεκλιμένη πορεία προς το έδαφος... Παρόλο που στην περιγραφική αυτή αναφορά, που γίνεται με σκοπό να μεταφέρει ένα εντυπωσιακό φαινόμενο, δεν γίνεται λόγος πουθενά για το θέαμα κάποιας φλεγόμενης ουράς, που σε μια τέτοια περίπτωση θα άφηνε το σώμα πίσω του καθώς καιγόταν από την τριβή στην ατμόσφαιρα... Αντ’ αυτού, διαβάζουμε απλά για μια «φωτεινή μπάλλα», που προκαλεί έντονο θόρυβο, αντίστοιχο ίσως μ’ εκείνον ενός σημερινού υπερηχητικού αεροπλάνου...
Πολύ σημαντικές μαρτυρίες έχουμε κι από άλλες πηγές, όπως από το έργο του Edmund Jones, ενός Ουαλού ιερέα, που επιχειρώντας να πολεμίσει την αιρετική άποψη του 18ο αιώνα, που υποστήριζε πως δεν υπάρχουν πνεύματα στη γη, περιηγήθηκε σ’ όλη την επικράτεια της χώρας του και κατέγραψε όχι παραδόσεις, αλλά επώνυμες προσωπικές μαρτυρίες από ανθρώπους που είχαν ζήσει κάτι παράξενο. Ανάμεσα σ’ αυτές, διαβάζουμε για την εμπειρία του Walter Watkins, από την ενορία Handdetty, μια νύχτα του 1767. Περπατούσε προς κάποιο ξωκλήσι, όταν σε κάποιο σημείο κοντά στο σπίτι του...
«...είδε πάνω απ’ το ξωκλήσι ένα λευκό φως, το οποίο μεγάλωσε φτάνοντας το μέγεθος ενός εκκλησιαστικού πύργου, και κατόπιν μίκρυνε, μέχρι που έμοιαζε με ένα άστρο. Ύστερα μεγάλωσε πάλι στο προηγούμενο μέγεθος (κάτι που έκανε αρκετές φορές)».
Νιώθοντας πως αυτό που έβλεπε ήταν κάτι θαυμαστό, και δεν του προκαλούσε τρόμο, ο Watkins γύρισε γρήγορα στο σπίτι και έφερε μαζί τον πατέρα και την μητέρα του, και θαύμασαν όλοι μαζί αυτό το εντυπωσιακό θέαμα...
Φυσικά δεν χρειάζεται να θυμίσω πως τα έργα του Charles Fort είναι γεμάτα από καταγραφές τέτοιων αλλόκοτων φαινομένων, τα οποία όμως δεν λείπουν ούτε απ’ την χώρα μας, όπως φαίνεται από μια ανατύπωση αποσπάσματος από παλαιόγραφο του χωριού Πιτυός, της Χίου, στο έργο «Χιακά Ανάλεκτα» του Κωνσταντίνου Ν. Καννελάκη.
«1734 φευρουαρειου-14-ημέρα πευτη εφανισαν τρις ειλιη ω ενας κατα ανατολας, ω ενας βορινα, ω αλος νοτινα κε η διω ηχαν ακτηνες οσαν εκηνες οπου εχυ ει κυρα σελενι κε εβασταξαν οραν πολυν κε εχαθισαν»
Τρεις παράξενοι «ήλιοι», λοιπόν, οι δύο εκ των οποίων (ο άλλος προφανώς ήταν ο γνωστός), σχημάτιζαν «δαχτυλίδια» φωτός, ανάλογα εκείνων της Σελήνης, οι οποίοι ήρθαν για λίγο, για να προκαλέσουν σύγχυση στο μυαλό των χωρικών (και σχεδόν βέβαια, να γεννήσουν ένα κλίμα μιας επικείμενης Συντέλειας/Αποκάλυψης), και κατόπιν χάθηκαν...
Τέτοιες καταγραφές, μαζί με πολλές τοπικές λαογραφικές παραδόσεις, ή ακόμα και έργα τέχνης, όπως πίνακες ζωγραφικής που αποτυπώνουν παράξενα φωτεινά αντικείμενα στον ουρανό, σε σημεία που δεν δικαιολογείται να υπάρχουν (πριν από κάποιο καιρό είχα διαβάσει σε ένα περιοδικό του χώρου, την εξωφρενική ερμηνεία πως το παράξενο αντικείμενο που απεικονίζεται σε καθένα απ’ αυτά τα έργα δεν ήταν UFO, αλλά πολύ απλά, ο... «Τροχός του Ιεζεκιήλ»!... Επομένως, αν δείτε κάποιο αλλόκοτο φωτεινό αντικείμενο στον ουρανό, μην ανησυχείτε, μάλλον θα πρόκειται για τον Τροχό του Ιεζεκιήλ...), στη σύγχρονη εποχή, έχουν ενταχθεί μέσα στην μυθολογία των UFO.
Μια μυθολογία, που οι περισσότεροι κάνουν το λάθος να την ταυτίζουν με το ουσιαστικό ζήτημα των UFO και, δια μέσου αυτής, διαμορφώνουν την στάση τους απέναντί του, ξεχνώντας πως ως «μυθολογία», θα ήταν μάλλον λάθος να την αποδεχτεί κανείς αυτούσια, ως έχει, αλλά με τον ίδιο τρόπο δεν μπορεί και ολόκληρη να την απορρίψει...
Στην συγκεκριμένη αυτή εκπομπή των Πυλών του Ανεξήγητου, εξαιτίας κυρίως της παρατεταμένης διάρκειας των video, ο χρόνος που έμεινε για συζήτηση μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ελάχιστος, παρόλ’ αυτά νομίζω πως ακούστηκαν και μερικές σημαντικές απόψεις, όπως για παράδειγμα εκείνη του Φυσικού, Dr. Paul Laviolette (Strange τ. 72 & τ. 87), σχετικά με την ερμηνεία των πάλσαρς, την οποία υποστήριξε θερμά και ο Φυσικο-μαθηματικός, Καθ. Παναγιώτης Παππάς, καταθέτοντας μάλιστα την πεποίθησή του πως πρόκειται για τεχνητά σήματα που προέρχονται από διαστημικούς «ραδιο-φάρους», τα οποία έχουν πιθανότατα ως ρόλο τη ρύθμιση της διαστημικής πλοήγησης...
Αν κάτι τέτοιο αληθεύει, ίσως τελικά να μην είμαστε τόσο μακριά από την εποχή του Star Trek και του Babylon-5. Αν και η αξία του «μακριά» και του «κοντά» είναι πολύ σχετική όταν μιλάμε για γήινα χρόνια, ίσως κάποια εξελιγμένα είδη να βρίσκονται ήδη σ’ εκείνη την εποχή και να μας περιμένουν...
Και κάπως έτσι, θυμάμαι ακόμα μια μαρτυρία από εκείνες που πριν από διακόσια χρόνια συνέλεξε ο Edmund Jones…
Μάρτυρας κάποιος David Thomas, που μια νύχτα βρισκόταν στο δωμάτιο που υπήρχε έξω απ’ το σπίτι του, για να προσευχηθεί, όταν ξαφνικά, και ενώ βρισκόταν σε κατανυκτική διάθεση, είδε έκπληκτος το δωμάτιο να φωτίζεται και το φως του κεριού να χάνεται μέσα σ’ αυτό το πολύ ευρύτερο και εντονότερο φως...
Μέσα σ’ αυτό, μια ομάδα πνευμάτων (σαν παιδιά, πολύ όμορφα, με φωτεινό ρουχισμό), εμφανίστηκαν να τραγουδούν. Από αυτό που άκουσε, αργότερα θυμήθηκε μόνο κάποιες προτάσεις...‘Πόσον καιρό; Πόσον καιρό; Επιστρέψτε Γιοί του Αδάμ!...’
Ο Thomas άκουσε τα λόγια αυτά στην τοπική Κέλτικη διάλεκτο, αν και φυσικά τα μικρόσωμα πλάσματα, με τα φωτεινά ρούχα, θα μπορούσαν να του έχουν μιλήσει με τη σκέψη, τηλεπαθητικά. Άλλωστε ένας ανεπτυγμένος πολιτισμός, κατά την άποψή μου, δεν θα χαρακτηριζόταν τόσο από την τεχνολογική του εξέλιξη, όσο από την πνευματική ανάπτυξη των όποιων πλασμάτων...
Η άποψη περί εξωγήινων σημάτων που φτάνουν στη Γη, μου έφερε στο νου και άλλες θεωρίες, όπως εκείνη του Βρετανού ερευνητή, Andrew Collins, που στο πρόσφατο έργο του ‘The Cygnus Mystery’ (Strange τ. 92), υποστηρίζει πως μια δέσμη «εξωγήινων» σωματιδίων που βάλλει τη Γη, προερχόμενη από το σύστημα Cyg. X-3, είναι υπεύθυνη για την αλλοίωση/διαμόρφωση της ανθρώπινης φυλής και την πνευματική υπέρβαση μιας ομάδας ανθρώπων, που επιτελέστηκε σε κάποια μακρινή εποχή του παρελθόντος. Ίσως αυτό να αποτελεί μια μέση λύση, μια πρόταση που βρίσκεται ανάμεσα στις πιο ακραίες θεωρίες των εξωγήινων αστροναυτών-θεών που κάποτε επισκέφτηκαν τον πλανήτη για να διδάξουν τους ανθρώπους, και τις απόψεις των σκεπτικιστών, όπως του Pope, που κρίνουν πως τα στοιχεία στα οποία στηρίζονται αυτές οι θεωρίες δεν αποδεικνύουν κάτι τέτοιο.
Ο ίδιος ο Collins, ήταν από τους πρώτους ερευνητές στη Βρετανία που ασχολήθηκαν με τη θεωρία των «ζωντανών» UFO, που εκτός των άλλων προσφέρει και μια εξήγηση για το φαινόμενο που συχνά παρατηρείται κατά τη διάρκεια τέτοιων θεάσεων, να μπορούν να μεταβάλλουν το μέγεθος και το σχήμα τους, ενώ από τις έρευνες που έχει διεξάγει στα γνωστά Αγρογλυφικά (Crop circles), έχει διαπιστώσει πως, στις περισσότερες περιπτώσεις, υπάρχει μια παράξενη ενέργεια διάχυτη στο χώρο, που επηρεάζει έντονα τα άτομα που θα βρεθούν στο σημείο, ακόμα και φορές που δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο παρά καλλιτεχνικά ανθρώπινα κατασκευάσματα... Σαν να δημιουργείται δηλαδή κάποιο κομβικό σημείο στην επιφάνεια του πλανήτη, το οποίο ενδυναμώνεται, είτε εξ’ αιτίας μιας πραγματικά μη ανθρώπινης εκδήλωσης, είτε εξ’ αιτίας της πίστης και της εστίασης της προσοχής μιας μεγάλης μάζας ανθρώπων στο σημείο αυτό...
Την ιδιαίτερη αυτή σχέση μεταξύ ατόμου και εμπειρίας «ανεξήγητου» φαινομένου, ο ίδιος ερευνητής έχει παρατηρήσει και στην περίπτωση των ανθρώπων που γίνονται θύματα «εξωγήινων απαγωγών».
Απαγωγές από «Εξωγήινους» και Σκιά
Το θέμα των εξωγήινων απαγωγών, είναι μια από τις πτυχές που έχω μελετήσει ιδιαίτερα, κυρίως εξαιτίας της σχέσης του με το φαινόμενο που διερευνώ τα τελευταία δυόμισυ χρόνια, της «Σκιάς». Κατά τη διάρκεια αυτής της έρευνας χρειάστηκε να μελετήσω διάφορες παραδοσιακές αντιλήψεις και μυθολογίες του «μεταφυσικού» και να καταδυθώ το δυνατόν βαθύτερα μέσα τους, με βασικό μέλημα την αναγνώριση και την εξαγωγή των αληθινών στοιχείων, που θα βοηθούσαν στην αποφυγή της παγίδας της δημιουργίας απλά μια καινούριας μυθολογίας...
Η «εναλλακτική» ερμηνεία που προτείνεται μέχρι σήμερα για την ερμηνεία του χαρακτηριστικού φαινομένου της «Μόρας» ως αντίθετη με την θεωρία περί υπνικής παράλυσης, είναι αυτή ακριβώς, των εξωγήινων απαγωγών. Όμως και οι δύο θεωρίες έχουν πολλά σημαντικά κενά.
Τα συμπεράσματά μου, τα οποία έχω συζητήσει και με τον Καθ. David Hufford (συγγραφέα του πολύ σημαντικού έργου, ‘The Terror that Comes in the Night’), που έχει δώσει αρκετές διαλέξεις και έχει δημοσιεύσει κάποια δοκίμια, με θέμα τη σχέση των «εξωγήινων απαγωγών» με το φαινόμενο της Μόρας, συνιστούν πως τουλάχιστον στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, οι πιθανολογούμενες «απαγωγές από εξωγήινους» δεν έχουν καμία σχέση με εξωγήινους –όχι τουλάχιστον με την παραδοσιακή ερμηνεία της λέξης...
Σε παλαιότερα άρθρα, αλλά και συζητώντας το θέμα της Σκιάς σε διάφορα διαδικτυακά forums της Ελλάδας και του εξωτερικού, έχω περιγράψει κάποιους βασικούς «μηχανισμούς» που ενεργοποιούνται, όταν εκδηλώνεται ως «Μόρα» (συνήθως κατά τη διάρκεια ενός απότομου ξυπνήματος, αίσθηση πίεσης, παράλυση του σώματος, αίσθηση αγωνίας και τρόμου και κάποιας παρουσίας στο χώρο, που συχνά εμφανίζεται ως σκιώδης μορφή). Σε μια τέτοια στιγμή, το άτομο αντιλαμβάνεται την παρουσία, σε όποιο συνειδησιακό πεδίο κι αν βρίσκεται, είτε βρίσκεται σε εγρήγορση, είτε είναι κοιμισμένος και ονειρεύεται, είτε στο ενδιάμεσο πεδίο. Εκείνο που ουσιαστικά καθορίζει αυτά τα πεδία είναι ο δείκτης που κινείται μεταξύ συνειδητού-ασυνειδήτου, και ανάλογα με το σημείο που βρίσκεται, η αντίληψή του ατόμου για το περιβάλλον, καθορίζεται περισσότερο (όνειρο), ή λιγότερο (εγρήγορση) από το ασυνείδητό του.
Φυσικά, στο σύνολό της, η εμπειρία δεν εξαρτάται μόνο από το άτομο που την βιώνει, αλλά και το ερέθισμα που την προκαλεί. Η ίδια η Σκιά προβάλλει κάποιες συγκεκριμένες αρχετυπικές μορφές τρόμου, τις οποίες το άτομο επεξεργάζεται/συμπληρώνει/διαμορφώνει με τη βοήθεια του ασυνειδήτου του, δίνοντάς της τελικά την όψη ενός (περισσότερο, ή λιγότερο) προσωπικού «υπερ-μπαμπούλα». Και μερικές φορές, όταν το ασυνειδήτο είναι πιο ελεύθερο, η μορφή αυτή δεν είναι απαραίτητο να εξαντλείται σε μια τρομακτική φιγούρα, αλλά μπορεί να γίνει και μια ολόκληρη παράσταση... «γκραν-γκινιόλ». Κάτι τέτοιο, για παράδειγμα, συμβαίνει σε ορισμένες περιπτώσεις «εφιαλτών», που δεν είναι πάντα αθώα, μαζοχιστικά γεννήματα του ασυνειδήτου μας, που έρχονται με τη μορφή άσχημων ονείρων για να μας βασανίσουν...
Ας πάμε τώρα στις μαρτυρίες εξωγήινων απαγωγών. Μια εκτενής μελέτη της βιβλιογραφίας όπου έχει καταγραφεί ένα πλήθος τέτοιων περιπτώσεων (αναφέρω ενδεικτικά, το κλασικό, αυτοβιογραφικό έργο ‘Communion’, του Whitley Strieber και τη μελέτη ‘Abductions’, της Ψυχολόγου, Dr. Edith Fiore), οδηγεί εύκολα στην επισήμανση ενός σταθερού μοτίβου που χαρακτηρίζει τον μεγαλύτερο αριθμό αυτών των εμπειριών. Βασικά σημεία αυτού του άξονα είναι: Ο μάρτυρας νιώθει να ναρκώνεται και βρίσκεται σε μια κατάσταση υπνηλίας (υπναγωγική, ή υπνοπομπική), συνήθως ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, αντιλαμβάνεται μια παρουσία που κατευθύνεται προς αυτόν (συνήθως κάποιο φως), κατόπιν νιώθει πως κάτι τον έλκει χωρίς αυτός να μπορεί να αντιδράσει, καθώς αιωρείται προς τον ουρανό -τις περισσότερες φορές, έχοντας επίγνωση πως πετάει χωρίς το σώμα του... Στο επόμενο καρέ βρίσκεται μέσα στο δωμάτιο ενός «διαστημοπλοίου», με ασυνήθιστη γεωμετρία και έναν παράξενο γενικό φωτισμό από μια απροσδιόριστη πηγή, ξαπλωμένος πάνω σ’ ένα ιατρικό κρεβάτι, με κάποιο αλλόκοτο πλάσμα σκυμμένο από πάνω του, με μεγάλα μάτια και γενικότερα ασαφή χαρακτηριστικά προσώπου. Μερικές φορές τα πλάσματα είναι περισσότερα και δεν έχουν πάντα την ίδια όψη, αλλά ωστόσο τα χαρακτηριστικά παραμένουν γενικά ασαφή και ένα από αυτά, έχει πάντα τον ηγετικό ρόλο. Στη συνέχεια πειραματίζονται πάνω του, κατά κανόνα διαπερνόντας το σώμα του με ποικίλους τρόπους και με τη χρήση διαφόρων παράξενων εργαλείων. Τέλος, ο μάρτυρας συνέρχεται στο κρεβάτι του, βιώνοντας συχνά την αίσθηση της σύγχυσης και της απώλειας χρόνου -όπως την ανάλογη αίσθηση βιώνουν και άτομα που έχουν βιώσει επίθεση «Μόρας», χωρίς αυτή να συνοδεύεται από περιγραφές σαν τις προηγούμενες.
Από αυτό το βασικό μοτίβο, έκρινα πως το θεμελιώδες στοιχείο που προσεγγίζει περισσότερο το πραγματικό είναι το αίσθημα της διαπέρασης του σώματος κατά τη διάρκεια των πειραμάτων, την αίσθηση δηλαδή που μαζί με την αδυναμία αντίδρασης και τον τρόμο, χαρακτηρίζει την όλη σκηνή. Ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της Μόρας είναι η έντονη πίεση που νιώθει το άτομο στο σώμα, σαν κάτι να προσπαθεί να το διαπεράσει. Αυτή η αίσθηση γίνεται αντιληπτή σε οποιοδήποτε πεδίο.
...Και ξανακοίταξα αυτό που μένει, από μια άλλη οπτική. …Ενός ονείρου. Ενός εφιάλτη. Μιας παράστασης που θα μπορούσε να έχει προβληθεί από το ασυνείδητο, σε μια προσπάθεια εικονοποίησης της τρομακτικής εκείνης αίσθησης του εισβολέα που προσπαθεί να περάσει μέσα στο σώμα –άλλωστε είναι συνήθες κατά τη διάρκεια του ονειρέματος, τα εξωτερικά ερεθίσματα να μεταφράζονται σε συμβολικές εικόνες, μέσα στο όνειρο.
Μιας παράστασης όμως, όχι τυχαίας...
Το δωμάτιο με την παράξενη γεωμετρία και τον αδιευκρίνηστο φωτισμό. Το ιατρικό κρεβάτι. Τη θαμπή μορφή με τα μεγάλα μαύρα μάτια και τα ασαφή χαρακτηριστικά.
...Την πρώτη τρομακτική σκηνή που έχει καταγραφεί στο ασυνείδητο του ατόμου, κατά τη διάρκεια της ζωής του! Την πρώτη φορά που μια οπτική παράσταση ταυτίζεται μέσα του, με την αίσθηση του τρόμου... Την πρώτη εικόνα που λαμβάνει από το περιβάλλον του ως βρέφος, τη στιγμή που ανοίγει για πρώτη φορά τα μάτια του, τη στιγμή της γέννας...
Νομίζω πως αυτή η ερμηνεία, που δημοσιεύεται σε παγκόσμια αποκλειστικότητα εδώ, στα επόμενα χρόνια θα γίνει πολύ πρόθυμα αποδεκτή από τον χώρο των «επιστημών της Ψυχής», αφού το μεγαλύτερο ποσοστό των μαρτυριών «απαγωγών από εξωγήινους», νομίζω πως έτσι, ερμηνεύεται με πολύ απλούστερο τρόπο. Το γεγονός δε ότι σε παλαιότερες εποχές, οι άνθρωποι δεν γεννιούνταν σε νοσοκομεία, νομίζω πως είναι ένα επιπλέον στοιχείο υπέρ της άποψης που καταθέτω εδώ, αφού το συγκεκριμένο αυτό μοτίβο που συνοδεύει τις εξωγήινες απαγωγές, παρουσιάζεται για πρώτη φορά ως μέρος της νεο-μυθολογίας των UFO του 20ου αιώνα, ενώ παλαιότερα, απ’ όσο γνωρίζω, δεν υπάρχουν τέτοιες περιγραφές... Ακόμα κι αν και τότε η Παράδοση μιλούσε για απαγωγές παιδιών, ή μερικές φορές και ηρώων (όπως του Οϊσίν, και του Ταννχάουζερ) από νεράιδες και ξωτικά, τα θύματα στην συνέχεια δεν περιέγραφαν αντίστοιχες σκηνές πάνω σε χειρουργικό κρεβάτι, όπως θα αναμενόταν σε περίπτωση που το επιστημονικό ενδιαφέρον των εξωγήινων εκδηλωνόταν με τέτοια πειράματα, εφόσον η παρουσία των UFO στον πλανήτη, όπως είπαμε, έχει παρατηρηθεί από πολύ παλιά...
Φυσικά, δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να συμβαίνουν και πραγματικές απαγωγές, και σίγουρα η ερμηνεία αυτή δεν μπορεί να σταθεί σε περιπτώσεις που ο μάρτυρας «επιστρέφει» με κάποιο εμφύτευμα. Αν φυσικά πράγματι υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις και δεν είναι απλά ένα φανταστικό στοιχείο -ένας αστικός θρύλος- της όλης μυθολογίας... Στην ανάλογη ερώτησή μου, ο Pope είπε πως δεν είχε καμία χειροπιαστή απόδειξη για κάτι τέτοιο, και αυτό τον κάνει να δυσπιστεί για την ύπαρξη τέτοιων εμφυτευμάτων, έστω κι αν η γενικότερη θέση του για το όλο θέμα των «απαγωγών», είναι πως, αν και δεν μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι οι μάρτυρες πράγματι μεταφέρθηκαν σε κάποιο διαστημόπλοιο, εντούτοις οι ίδιοι λένε την αλήθεια, δηλαδή μεταφέρουν ένα πραγματικό τους βίωμα, όπως τουλάχιστον το αντιλήφθηκαν οι ίδιοι...
Με τον ίδιο βέβαια τρόπο, δεν μπορούμε να αποκλείσουμε πως ορισμένες από αυτές τις απαγωγές (ακόμα κι αν υπάρχει εμφύτευμα), θα μπορούσαν να είναι ανθρώπινο έργο. Ίσως κάποιοι, εκμεταλλευόμενοι την σχετική μυθολογία και ταυτόχρονα ενισχύοντάς την, να βρήκαν την ευκαιρία να κάνουν τέτοιου είδους πειράματα. Το σίγουρο είναι πως θα ήταν ικανοί να το κάνουν... Δεν χρειάζεται να θυμίσω τα πειράματα που έκαναν οι γιατροί των Ναζί στους Εβραίους, και βέβαια, μετά το τέλος του Πολέμου, τα προσφερόμενα δείγματα θα ήταν σίγουρα πολύ δυσκολότερο να βρεθούν... Άλλωστε η τεχνολογία των εμφυτευμάτων (τσιπ) σήμερα είναι γνωστή, καθ’όλα ανθρώπινη και ήδη εφαρμόζεται σε συγκεκριμένες ομάδες ατόμων...
Όμως τίποτα απ’ όλ’ αυτά δεν αναιρεί την ιδέα της ύπαρξης των εξωγήινων, ή των UFOs. Απ’ την άλλη καταδεικνύει για μια ακόμη φορά τη σχέση μεταξύ της παράξενης εμπειρίας και του μάρτυρα που τη βιώνει. Ο Graham Hancock, στο έργο του ‘Supernatural’ ισχυρίζεται πως οι μυθολογίες περί θεοτήτων, παραδοσιακών αλλοκοσμικών πλασμάτων, και εξωγήινων, έχουν γεννηθεί από την εμπειρία άλλων συνειδησιακών πεδίων, στα οποία μπορεί να βρεθεί κανείς με τη βοήθεια ειδικών ουσιών, όπως της ayahuasca των Σαμάνων του Αμαζονίου, ή των γνωστών «παραισθησιογόνων» μανιταριών (πεδία που ωστόσο δεν απέχουν από εκείνο όπου μπορεί κανείς να βρεθεί εντελώς φυσικά, καθυστερώντας το πέρασμά του, από το πεδίο της εγρήγορσης, σε αυτό του ύπνου), και όπου μπορεί πράγματι να έρθει σε επαφή με άλλες οντότητες. Αυτούς που ο Hancock αποκαλεί «Αρχαίους Διδασκάλους της ανθρωπότητας».
Μαρτυρίες όπως εκείνη του David Thomas, που μετεφέρει ο Edmund Jones (‘Πόσον καιρό; Πόσον καιρό; Επιστρέψτε Γιοί του Αδάμ!...’), νομίζω πως ενισχύουν αυτήν την άποψη...
Ίσως οι «εξωγήινοι», να μην είναι εξωγήινοι... Ίσως να μην χρειάζεται να διασχίσουν το σύμπαν για νά ‘ρθουν εδώ... Ίσως οι αλαφροϊσκιωτοι, να είναι απλά ευαίσθητοι... Ίσως η επαφή με τους «άλλους» να μην απαιτεί φοβερά εξελιγμένες τεχνολογίες. Αλλά ένα περισσότερο απελευθερωμένο πνεύμα...
JONATHAN BRIGHT
Η συνέντευξη και ένα edit του άρθρου δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Strange (τεύχος 96)
